Buńczuczność, alkohol, hazard i świat z dawnej epoki. Martin Hinteregger, czyli piłkarz-unikat

Zaskakujący koniec kariery i powiązania z nacjonalistami

Tuż po zakończeniu sezonu 2021/22, mający wówczas zaledwie 29 lat Hinteregger ogłosił zakończenie kariery piłkarskiej. Było to o tyle zaskakujące, że w poprzednich miesiącach był etatowym obrońcą Eintrachtu Frankfurt i reprezentacji Austrii. Raptem miesiąc wcześniej cieszył się z klubem z triumfu w Lidze Europy.

Martin Hinteregger hat sich dazu entschieden, seine Karriere als aktiver Profifußballer zu beenden.

Diese Entscheidung verdient größten Respekt. Vielen Dank für alles, Hinti! Wir wünschen dir alles Gute für die Zukunft. Du bist und bleibst ein Adler 🦅#SGE

— Eintracht Frankfurt (@Eintracht) June 23, 2022

Szybko okazało się, że w tak gwałtownej decyzji jest drugie dno. Na pierwsze strony gazet zaczęła wypływać Sirnitz, mała austriacka miejscowość, w której Hinteregger zaczynał karierę. Piłkarz miał zorganizować w nim amatorski turniej “Hinti Cup” wspólnie ze swoim byłym partnerem biznesowym Heinrichem Sicklem – informował wówczas dziennikarz Michael Bonvalot. I właśnie ta postać wysunęła się na pierwszy plan.

Do 2021 roku Sickl zasiadał w Radzie Miasta Graz z ramienia nacjonalistycznej Wolnościowej Partii Austrii (FPÖ). Miał on regularne kontakty ze skrajną prawicą, a swego czasu było głośno o wynajęciu przez niego lokalu skrajnie prawicowej “Identitarian Movement Austria” – organizacji nacjonalistycznej, sprzeciwiającej się liberalizmowi, internacjonalizmowi, islamowi, islamizmowi, multikulturalizmowi oraz modelowi “tygla narodów”, opowiadając się za etnopluralizmem. Udokumentowano również jej bliskie powiązania z kilkoma organizacjami nacjonalistycznymi, takimi jak Deutsche Burschenschaft Österreich (DBÖ), oraz ze sceną neonazistowską.

Hinteregger szybko zareagował na medialną krytykę, publikując stosowny wpis na Instagramie. – To niewiarygodne, że nieznana osoba może mówić o mnie takie rzeczy. Podobnie jak rodzina Sickl, jestem zakorzeniony w Sirnitz – chciałem okazać swoją wdzięczność i podziękować fanom, patronom i zwolennikom z mojego dzieciństwa za pomocą “Hinti Cup”. Nie mam wiedzy na temat przeszłych ani przyszłych działań rodziny Sickl – chcę tylko, aby odbył się turniej piłkarski i nic więcej. Wszelkie stosunki biznesowe z rodziną Sickl zostaną zakończone ze skutkiem natychmiastowym ze względu na obecny stan wiedzy. Mam przyjaciół na całym świecie, odkąd gram w zawodowej piłce nożnej, a także prywatnie, i jasno odrzucam oskarżenia o prawicowe poglądy – pisał.

Informacja o rzekomym powiązaniu Hintereggera z organizacją nadeszła jeszcze przed decyzją o zakończeniu przez niego kariery. Po publikacji powyższego oświadczenia, władze Eintrachtu przyjęły jego stanowisko z zadowoleniem – klub z Frankfurt szczyci się bowiem, że sprzeciwia się ekstremizmowi, a prezydent Peter Fischer mówił swego czasu, że “takie ideały nie są zgodne z przekonaniami i wartościami klubu”.

Problemy także na peryferiach

Po niespodziewanej decyzji o zawieszeniu butów na kołku, Hinteregger nie pożegnał się z futbolem. Wrócił do rodzinnego Sirnitz i dołączył do 5-ligowego SGA Sirnitz, gdzie pełnił rolę grającego trenera. Również i tam nie mógł się opędzić od problemów, które w mniejszym bądź większym stopniu towarzyszyły mu przez sporą część kariery.

We wrześniu ubiegłego roku komisja dyscyplinarna Karyntińskiego Związku Piłki Nożnej tymczasowo go zawiesiła za rzekome zaatakowanie i przewrócenie kibica podczas meczu z Mittlern. Dowodami w sprawie miały być nagrania wideo i relacje naocznych świadków, a także zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa, które złożył poszkodowany. W efekcie nie mógł pełnić żadnej roli w SGA Sirnitz.

Niespodziewany powrót

Pod koniec listopada 2024 roku Hinteregger podjął kolejną zaskakującą decyzję – postanowił wrócić do zawodowego sportu. Jego wybór nie padł jednak na Niemcy, a pierwszoligową Austrię Klagenfurt, z którą związał się kontraktem do czerwca 2026 roku. Od początku wiosennej rundy austriackiej Bundesligi wskoczył do składu nowego zespołu i rozegrał komplet minut.

– Zawsze słuchałem swojego przeczucia. Po latach stresu fizycznego i psychicznego ważne było dla mnie, aby nabrać dystansu i zmienić swoje życie. Ale teraz zdałem sobie sprawę, że moja historia jako piłkarza jeszcze się nie skończyła, że ​​jestem gotowy rywalizować i udowodnić swoją wartość na wysokim poziomie. Austria Klagenfurt i stadion Wörthersee to dla mnie dom i nie mogę się doczekać powrotu na boisko. Zrobię wszystko, co w mojej mocy, aby przyczynić się do naszego sukcesu jako zespołu – mówił tuż po podpisaniu kontraktu.

Po zaledwie kilku dniach od dołączenia do Austrii Klagenfurt, sprzedaż klubowych koszulek z jego nazwiskiem osiągnęła rekordowe wartości, nie tylko w Austrii, ale i w Niemczech. W ciągu pierwszych 24 godzin sprzedano łącznie 350 trykotów z liczbą “13”, wraz z limitowanymi 50 sztukami, na których 32-latek złożył autograf.

Choć Hinteregger szybko zaczął potwierdzać klasę na boisku, z pewnością nie zmieniło się u niego jedno – podejście do życia, pewnego rodzaju “unikalność” i zupełnie inne spojrzenie na wiele spraw życia codziennego, wręcz niepasujące do dzisiejszego świata.

Takich, jak Hinteregger, nie ma zbyt wielu

Tuż po ogłoszeniu decyzji o zakończeniu kariery, austriacki serwis “Profil” opisywał go jako “inny niż wszyscy”. Był (i z resztą wciąż jest) gadatliwy, bezpretensjonalny, a do tego… nie stronił od picia. Od dawna sprzeciwiał się łatce zawodnika, który słucha trenerów i swojego otoczenia. Lubił krytykować trenerów, przesadzać z alkoholem, a przy tym często mówił o zaburzeniach snu, wielu godzinach spędzanych w kasynie, wiszącym nad nim zagrożeniu uzależnienia się od hazardu czy seksie przed meczami.

Sam Hinteregger kilkukrotnie wspominał, że po przegranych spotkaniach szukał pocieszenia w alkoholu. W sieci często pojawiały się zdjęcia, które zrobili mu przypadkowi przechodnie, gdy ten bawił się w najlepsze. Na tym jego “unikalność” się nie kończy. W wolnym czasie próbował swoich sił w polowaniu, a jednym z jego symboli stał się przestarzały telefon z klapką, który został wręcz wyparty przez upływ czasu. On jednak nie chciał się z nim rozstawać. Sam wielokrotnie mówił, że wolałby być piłkarzem z lat 80. Z tej okazji magazyn 11Freunde w 2019 roku przeprowadził sesję z jego udziałem, a motywem przewodnim były właśnie nawiązania do minionych epok.

Szybko okazało się, że Austriak nie do końca pasuje do dzisiejszych czasów, również jeśli chodzi o ubiór. Podczas gdy jego koledzy z drużyny często przychodzili do klubu w designerskich ubraniach, z markowymi torbami, Hinteregger nie rozstawał się ze swoją tradycyjną, “zwykłą” kurtką. Chłopak ze wsi liczącej niecałe 300 mieszkańców, którego życie do pewnego momentu toczyło się między festiwalowymi namiotami i piwem, trafił do innego świata i wyznaczył pewnego rodzaju swoje własne standardy.

Ale Hinteregger to nie tylko piwo, zabawa i kontrowersje. 32-latek ma też wrażliwą, a wręcz delikatną stronę. W 2019 roku, gdy przenosił się z Augsburga do Eintrachtu, został wygwizdany przez własnych kibiców. Później coraz częściej mówił o zaburzeniach snu, lęku i presji związanej z graniem w piłkę, z którą nie zawsze sobie radzi. Nierzadko, gdy w danych dniach nie miał meczów, wracał samolotem do swojej wioski w Karyntii.

Niekiedy niedostępny, nieodbierający telefonu przez kilka dni, udzielający lekceważących wywiadów, nie stroniący od alkoholu i imprez, ale jednocześnie gwarantujący pewną jakość na boisku – tak wygląda obraz Martina Hintereggera. Jego unikatowość połączona z buńczucznym charakterem i podejściem do spraw zawodowych to mieszanka, której efektem jest jedyny w swoim rodzaju obraz człowieka-zawodowego piłkarza.

Gruß von Hinti: Heute wird nicht auf die Handys geschaut! 😉🤝 @krombacher #SGE #SCEFCB pic.twitter.com/rinZOEjakk

— Eintracht Frankfurt (@Eintracht) February 20, 2021