Były reprezentant Polski zadebiutował w boksie. “Należy mu się szacunek” [WIDEO]

Dominik Furman to wychowanek Legii, który dla warszawskiego klubu rozegrał ponad sto meczów, trzy razy wygrał Ekstraklasę i cztery razy Puchar Polski. Próbował swoich sił także we Francji (Toulouse), Włoszech (Hellas Werona) i Turcji (Genclerbirligi Ankara), ale łagodnie pisząc, nie podbił ani Ligue 1, ani Serie A, ani Super Lig. Karierę skończył latem 2023 roku w Wiśle Płock jako trzykrotny reprezentant Polski.

Ostatnio było jednak o nim cicho, bo unikał mediów. Sportu jednak nie porzucił. Zaczął trenować boks i w miniony weekend wystąpił na amatorskiej IX Gali Bokserskiej Białych Kołnierzyków w Ząbkach, gdzie reprezentował Akademię Walki Damiana Soczewki. W ringu zmierzył się z Maciejem Grzelakiem, ortopedą, specjalizującym się w chirurgi ręki. Ale sport też nie jest mu obcy. Warszawski lekarz 12 lat temu zaczął trenować brazylijskie jiu-jitsu i nawet zdobył kilka medali mistrzostw Polski. Rękawice bokserskie założył jednak dopiero półtora roku temu.

– Doświadczenie z BJJ dało mi taką czutkę, kiedy się odpowiednio schylić, kiedy zrobić krok do przodu, a kiedy do tyłu. Kluczową rolę odegrały jednak sparingi, które toczyłem pod okiem mojego trenera Macieja Jewdokina i Maksa Bodaka, który także pomagał mi w przygotowaniach. Jewdokin to ostry i wymagający trener, ale zarazem świetny fachowiec. Kluczem do sukcesu był pomysł Maćka, abym wcześnie zaczął sparować z chłopakami startującymi na mistrzostwach Polski, m.in. z Olafem Szczęśniakiem, który mocno mnie obijał. Możesz świetnie wyglądać na tarczach czy na worku, ale nie ma to zbyt wielkiego przełożenia na sparingi. Żeby się nauczyć bić, trzeba sparować. A co do Dominika Furmana, to zupełnie nie wiedziałem, czego się po nim spodziewać. Nie wiedziałem, jak boksuje, a jedynie słyszałem, że trenuje boks dłużej ode mnie – mówił Grzelak Kanałowi Sportowemu.

Furman kontra Grzelak [WIDEO]

Grzelak już na początku pojedynku posłał Furmana na deski, ale były piłkarz Legii szybko wstał. Niedługo później znowu był liczony, jednak dotrwał do ostatniego gongu i przegrał z Grzelakiem na punkty. Choć to było starcie amatorskie, to dobrze się je oglądało. Zresztą sami zobaczcie:

– Ustrzeliłem go dwa razy akcją, którą przez ostatnie trzy tygodnie dużo trenowałem z Maksem Bodakiem, więc ten “prawy spotkaniowy” nie wziął się znikąd. Wydaje mi się, że miałem nieco przewagi technicznej nad Dominikiem, który wykazał się ogromną wolą walki. Choć dwa razy był liczony, to wracał do pojedynku i miał swoje momenty, w których musiałem być czujny, bo naprawdę dobrze się bił. Jak na kogoś, kto całe życie grał w piłkę, to pokazał się z dobrej strony. Myślę, że daliśmy naprawdę fajną walkę, w której często dochodziło do wymian. Co prawda nie poczułem żadnego jego mocnego ciosu, ale były momenty, gdy byłem skupiony na defensywie i szukałem okazji do kontry. Reasumując, Furman nie jest zawodowym bokserem, ale stanowił dla mnie wyzwanie. Teraz czas na kolejne. Być może w listopadzie uda mi się zadebiutować na zawodowym ringu – powiedział Grzelak.

– Chciałbym oddać szacunek Dominikowi. Wydaje się bardzo sympatycznym gościem. Gdy się minęliśmy w szatni czy na korytarzu w dniu walki, to nawet przez pół sekundy nie odczułem jakiejś niezręcznej sytuacji. Od razu sobie szczerze i serdecznie życzyliśmy powodzenia. Myślę, że spokojnie mógłbym się z nim zakolegować, pójść na piwo i miło spędzić czas – podsumował Grzelak.